Review Diabolik Lovers More Blood PSP

กลับมาแล้วค่ะ หลังจากการโหมเล่นไม่หยุด (ทิ้งงานกันเลยทีเดียว)
จัดการเล่นครบทุกรูทครบสิบคนแล้วค่า
ดีใจกับเรามั้ย

รีวิวนี่ยาวแน่นอนค่ะ สปอยจัดหนักด้วย ใครไม่พร้อมปิดนะค่ะ 555

 จงใจเปิดด้วยรูปของสุดที่รัก ชูจางงงง จากซีดีแถม ที่เหล่าหนุ่มๆมาเป็น "พ่อบ้าน" ให้น้องยุยของเรานะค่ะ ส่วนฝั่งบ้านมุคามิ ไม่รู้ค่ะว่าโอกาสอะไร 5555 หนุ่มๆหล่อมากๆ





 เปิดเรื่อง จะมี Prologue ค่ะซึ่งจะแยกเป็นสองเนื้อเรื่องด้วยคำถามนะค่ะ เนื้อเรื่องฝั่งแรกคือบ้านซาคามากิ ส่วนอีกฝั่งคือบ้านมุคามิค่ะ
  เนื้อเรื่องรวมคือ เราที่อยู่กับบ้านซาคามากิปกติ (ยังไม่จบกับใครนะค่ะ) กำลังจะไปโรงเรียนแล้ว รถลีมูซีนสุดหรู (น่าหมั่นใส้มาก) ก็ถูกลอบโจมตีค่า น้องยุยของเรา สลบตามระเบียบนางเอกผู้บอบบาง (แต่อึดถึกทน) ระหว่างที่สลบไป ผู้ชายผมยาวสีขาว (ออกชมพู คือ เห็นครั้งแรก ***แหม สีมันแสบใจดีตัง) แต่ตัวสุดเท่ และเสียงเข้มดูมีอายุก็โผล่มาหาน้องยุยในหัว ตรงนี้ต้องขออภัย ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ แต่อารมณ์ก็แนะนำตัวแบบงงแล้วก็เรื่องอีฟกับอดัมนิดหน่อย (เดี่ยวอธิบายในเรื่องอีกทีค่ะ) และน้องยุยของเราก็ตื่นค่ะ พอตกลงกันได้ว่าถูกหาเรื่องแล้วนะก็เลยพากันกลับบ้านค่ะ 
  ถ้าเลือกไปทางบ้านซาคามากินะคะ ก็จะเป็นการเปิดตัวของบ้านมิคามิที่โรงเรียน แล้วก็หาเรื่องใส่กันตั้งกะเจอหน้า เพราะหนุ่มๆบ้านมิคามิมายุ่งกับนางเอกค่ะ ทางหกพี่น้องเลยต้องปรึกษากันว่าเป้าหมายของอีกฝ่ายคืออะไร และก็น่าจะเป็นยุย (ทางนั้นประกาศมาแล้วว่าจะฉกน้องยุยไป) ก็เลยให้ยุยเลือกว่า จะให้ใครคอยดูแลจากหกคนนี้
 แต่ถ้าเลือกไปทางมุคามิ ก็จะเป็นน้องยุยออกไปเดินเล่นแล้วเจอสี่หนุ่มมุคามิมาชิงตัวกันกลางวันแสกๆ (ซึ่งสำหรับบ้านซาคามากิ น่าจะเป็นกลางคืนสำหรับเรา5555 แปลกดี) ทางบ้านมุคามิบอกว่า พวกเขาจำเป็นต้องมี ยุย ซึ่งเป็น "อีฟ" แต่ไม่ยอมสาธยายและอธิบายอะไรมากว่านั้น ต่างจากบ้านซาคามากิที่เห็นเธอเป็นแค่ "เหยื่อ" เท่านั้น แล้วให้เราเลือกว่าเราจะให้ใครคอยดูแล จากการถูกหนุ่มๆบ้านซาคามากิมาตามกลับ 

ขอเรียงลำดับ ความชอบหลังจากเล่นจบนะค่ะ

1. ชู (พิศวาสส่วนตัว ชอบ และรักสุดๆ)
2. เรย์จิ (ลดมาอันดับสอง เพราะยังทำตัวงี่เง่ากับน้องชูในรูทน้องชูช้านอยู่เลยยย)
3. ไรโตะ (อันนี้ก็เรื่องประหลาด เฉยๆมากเลยนะเนี่ยภาคแรกน่ะ)
4. ซูบารุ - ยูมะ (พิศวาสเสียงพากย์ มากก)
5. อาซึสะ (น่ารัก และถูกใจแบบแปลกๆ)
6. คานาโตะ (เป็นเรื่องประหลาดค่ะ ชอบนะ ชอบเฉยเลย)
7. รุกิ - อายาโตะ - โคว (เท่ากันหมดอ่ะ เฉยๆ เลยจบไว้ด้วยกันฮ่าๆๆๆ จริงๆแอบถูกใจโควนะ) 

ตัวเกมเหมือนเดิมคือ 
Dark, Maniac และ Ecstasy
แต่ละอันมี 6 Situation แยกกันต่างหากไม่เกี่ยวกัน (แต่ยังมีพื้นเรื้อเรื่องของช่วงนั้นอยู่) และ 4 Story ซึ่งเป็นช่วงที่ เป็นเนื้อเรื่องหลักของแต่ละคน แล้วก็ Prologue กับ Epilogue ของแต่ละช่วง ซึ่งจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอดีตของแต่ละคน ปนกับเรื่องปัจจุบัน
ตอนจบมีสามแบบนะค่ะ 
 Bad End: ตามชื่อค่ะ แบดเอนด์
 Manservant End: อันนี้คือ ใครเป็น servant ค่ะ อยากรู้จัง555 
 Vampire End (Good End): จบดีค่า คือจบดีสุดเท่าที่ดีได้555

เราจะถนัดรีวิวแบบวิเคราะห์สภาพตัวละครไปด้วยนะค่ะ จะไม่เน้นเนื้อเรื่องมากว่าเกิดอะไรบ้างเป็นช๊อตๆ แต่จะเน้นว่าเนื้อเรื่องแบบไหนทำให้เกิดการกระทำแบบนี้มากกว่า แล้วก็คงเน้นที่ตอนจบทั้งสามแบบเสียมาก เพราะฉะนั้น ถ้าอ่านแล้วอาจจะขัดใจก็ขออภัยด้วยนะค่ะ


ขอไล่จากท้ายขึ้นไปนะค่ะ

รุกิ CV Sakurai Takahiro

 เอิ่ม หวังไว้เยอะกับพี่หล่อค่ะ เนื้อเรื่องออกมาแบบว่า ทำไมมันประหลาดปนงงๆ หรือเราฟังไม่รู้เรื่อง ตัวเนื้อเรื่องของรุกิ วนอยู่กับการเป็น อดัม โดยการที่หาวิธีต่างๆเพื่อทำให้ ยุย หรือ อีฟ ยอมรับเขาเป็นอดัมให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพื่อตอบแทนคารล์ไฮนซ์ พ่อของเหล่าหนุ่มๆซาคามากิ ที่เคยช่วยชีวิตของตัวเองเอาไว้
 คงเพราะเนื้อเรื่องวนไปวนมากับประเด็นนี้ ทำให้เรารู้สึกเหมือนคาแร็กเตอร์รุกิกลืนหายไปกับเรื่องนี้เฉยๆ รุกิมีนิสัยโดะเอสแบบหัวหน้า ไร้ความปราณี กับโหดร้าย ที่รู้สึกจากในรูทจะมีแค่เป็นหัวหน้าครอบครัว แล้วก็นิสัยเป็นผู้นำ ถามว่าโหดมั้ย ถ้าเทียบกับบ้านซาคามากิยังคนละเรื่องนะ รู้สึกในซีดีจะโหดกว่าแล้วก็สนุกกว่านะค่ะ คือมาอารมณ์เดียวกับอายาโตะค่ะ เอะอะกัด เอะอะ เจ้านาย โอ้ยยยยย ฉันสติแตกเป็นนะยะ ฟังนานๆเข้านี่อยากจะกัดคืนเหลือเกินให้ตาย ในรูทนี้ รุกิจะมีปัญหากับอายาโตะค่ะ (ตัวเด่นขึ้นหน้าทั้งสองบ้านนี่นา) เล่นไปนี่กัดมันทุกฉาก เล่นแล้วก็เอิ่ม เพลาๆเข้าเนื้อเรื่องบ้างก็ได้นะ 
 รุกิเป็นลูกคนรวยมาก่อน (และนิสัยไม่ดีเสียด้วย) เริ่มเรื่องคือ พ่อแม่ของรุกิตายค่ะ รุกิเลยได้รู้ซึ้งว่าเวลาที่ไม่มีเงินแล้วเป็นยังไง (คนใช้ขโมยไปหมดค่ะ รุกินิสัยไม่ดีเลยตอนรวย) เร่ร่อนแล้วถูกจับเลยไปเจอกับยูมะ โควและอาซึสะ สุดท้ายทุกคนทนสภาพความเป็นอยู่ที่เหมือนทาสไม่ไหวเลยหนีออกมา แต่โดนจับได้ ในช่วงเวลาที่เกือบจะตายนั่น คารล์ไฮนซ์มาช่วยเอาไว้ค่ะ
 รุกิจะพยายามควบคุมและทำให้เราอยู่ในโอวาท ทั้งลองใจ ทั้งสั่ง นู่นนี่นั่นเยอะแยะมากค่ะ เล่นไปก็ เฉยๆ จนเริ่มรำคาญนิดๆ เพราะบางเรื่องนี่มันน่าถีบ เจ้านายอ่าจ้ะ ต้องนั่งกระดิกหางมั้ย เจ้านายนี่ไม่น่ารักเลยแฮะ (สรุปตรูเอส ไม่เอ็มแล้วนะ555) มันเหมือนเธอจำเป็นกับฉัน ฉันไม่ปล่อยเธอไป แต่เธอต้องเป็นทาสให้ฉันนะ มาประมาณนี้ มันขัดกันนิดๆนะค่ะ เราเลยรู้สึกแปลกๆ
 แต่หนุ่มๆบ้านซาคามากิ เป็น อดัม ไม่ได้ค่ะ เพราะฉะนั้นตอนหลังอายาโตะมาตามแล้วรุกิก็สองจิตสองใจว่าจะปล่อยเราไปดีมั้ย สุดท้ายพอรู้ว่าอายาโตะไม่ได้มีความรู้สึกอะไรให้ยุยนอกจาก เหยื่อ เขาเลยจะไม่ยอมปล่อยยุยไป แต่เพราะโดนซ้อมจนงอมเลยต้องปล่อยไป

 Bad End: เอ ถ้าจำไม่ผิด รุกิมาฆ่าทุกคนในบ้านซาคามากิค่ะ เพื่อทำให้ตัวเองเป็นอดัม (อย่ามาฆ่าชูชั้นเซ่) สุดท้ายคารล์ไฮนซ์เลยมาฆ่าทิ้ง เพราะเป็นผลงานที่ผิดพลาด รุกิเป็นอดัมไม่ได้ น้องยุยก็ถูกฆ่านะค่ะ ถ้าเราจำไม่มั่ว
 Manservant End: อันนี้ไม่มั่ว555 รุกิที่เป็นอดัมไม่ได้ ไม่ปล่อยยุยไปค่ะ เลยทำร้ายอายาโตะ (ตายมั้ยจำไม่ได้) แล้วพายุยหนี โดยการกระโดดหน้าต่าง แล้วก็ตายทั้งคู่ค่ะ เพราะรุกิคืนพลังให้คารล์ (เรียกสั้นๆละกัน เต็มๆยาวเกิน) แล้วกลับเป็นมนุษย์ เพราะจะไม่ให้ยุยกับใคร เลยตายด้วยกันดีกว่าค่ะ (ซีจีสวยนะจบนี้)
 Vampire End (Good End): รุกิมาตามเราค่ะ รักกันลัลลา จูบกันบนดาดฟ้าปิดท้าย คารล์ก็ขอให้ทั้งอดัมกับอีฟรักกันก็ถือเป็นอดัมกับอีฟ เฮียไม่เรื่องมาก รุกิบอกว่าเขาจะทำให้คารล์ยอมรับให้ได้ (คือไม่มีใครตาย) ซีจีอันนี้ รุกิจมูกแปลกๆ ดั้งมันหักๆ แต่แสงอาทิตย์สวยมาก

อายาโตะ CV Midorikawa Hikaru

 คนนี้อาจจะสั้น เพราะระบายไปแล้วคราวที่แล้ว
 ประเด็นของอายาโตะจะวนที่ คุณแม่ของอายาโตะ คอรเดเลียค่ะ ซึ่งนางยังคงเส้นคงวาเรื่องผู้ชายและรักสามี (ที่เขาไม่แล) เข้าเส้นเลือดจนลืมลูกทั้งสามคนไปเลย อายาโตะน้อยถูกเมินและถูกด่าทอเหมือนเคยค่ะ (เราว่าสำหรับเราในสามแฝด อายาโตะเป็นคนที่ถูกทารุณจากคอร์เดเลียมากที่สุด และมีความเป็นพี่ชายอย่างที่เราคาดไม่ถึงเลยด้วย)  สรุปอายาโตะเป็นคนเริ่มลงดาบฆ่าเป็นคนแรกค่ะ ตามด้วยไรโตะที่ปิดกระดาน (ฆ่าให้ตายสนิท) แล้วก็คานาโตะเผาทิ้งค่ะ พอโตขึ้น อายาโตะถามคอร์เดเลียว่าไม่ต้องเขาก็ได้ คอร์เดเลียรักไรโตะกับคานาโตะสักนิดไหม พอคอร์เดเลียที่โมโหจนหน้ามืดตอบได้น่าตบที่สุดแล้ว อายาโตะเลยลงมือค่ะ จุดนี้อายาโตะคงหักดิบค่ะ กับอายาโตะแค่คนเดียวอายาโตะอาจจะปล่อยไป แต่ถ้าไม่มีความรู้สึกอะไรให้ใคร เขาก็คงขอไม่ปล่อยนางเอาไว้ซะจะดีกว่าค่ะ เพราะอายาโตะคอยดูไรโตะอยู่ค่ะ 
 อีกส่วนคือการเป็น "เหยื่อ" ของยุยค่ะ อายาโตะไม่ยอมรับว่ายุยเป็นคนสำคัญจนเกือบวินาทีสุดท้ายในรูทจริงๆ จนยุยทนไม่ไหวจะกระโดดตึกตามที่อายาโตะท้าค่ะ อายาโตะถึงยอมแพ้ ก่อนหน้านั้นยุยที่ทนไม่ไหวก็ย้ายไปอยู่กับพี่น้องมุคามิเลยนะค่ะ เป็นเราเราวิ่งไปซบรุกินานแล้ว รุกิรูทนี้น่ารักมาก และด้วยเรื่องของอดัม อายาโตะที่ดื่มเลือดยุยเกิดอาการคอแห้งจนทนไม่ไหว ดื่มเลือดยุยเข้าไปแล้วก็ยังต้องการอีกเหมือนยังไงก็ไม่พอ (เป็นกับพี่น้องซาคามากิทุกคนค่ะอาการนี้ เพราะหนุ่มๆหกคนนี้เป็นอดัมได้ แต่พี่น้องบ้านมุคามิจะไม่มีอาการนี้เพราะเป็นอดัมไม่ได้ค่ะ) ถ้ายังเปํนแบบนั้นต่อไป ยุยก็จะถูกดูดเลือดจนตายเข้าสักวัน ซึ่งอายาโตะรู้ค่ะ เพราะล่อจนสลบไปหนนึง เรย์จิเป็นคนมาจับแยก จริงๆเราชอบเรื่องของอายาโตะนะค่ะ แต่เรากรี้ดแตกตรงหนูอายาโตะเกรียนมากในรูทเนี่ย คือเล่นไปแล้วก็ เกรียนแตกไปไหน เล่นไปสติจะหลุด จะกรี้ดแทนนางเอก (ยังยืนยันแบบเดิม555) จะให้อยู่ ให้ไป จะเป็นเหยื่อ จะชอบ จะหวงก้าง ขวางทางมันหมดทุกอย่าง เลือกมาสักอย่างดิ จะเอายังไงกันแน่พ่อหนุ่ม และอายาโตะ ฉากดูดเลือดเยอะมาก เยอะไปไหน คอเยอะก็ดีนะฟิน แต่มันเรี่ยราดไปหน่อยมั้ย เอะอะนี่วันๆไม่ทำไรเลยเรอะ 

 เราว่าเรามึนอาจจะสลับ สองอันแรก ใครเห็นว่าผิดท้วงทีนะค่ะ
 Bad End: จบนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ น้องยุยเกรียนแทนค่ะ ไปให้คนอื่นดื่มเลือดแทน (อยากรู้สึกถึงเขี้ยว ใช้คำนี้นะ) อายาโตะเราเลยเลือดขึ้นหน้าค่ะ ดูดเลือดเราจนตายเลยมั้งนะ ซีจีสวยอีกแล้วอันนี้ เลือดน้องยุยงามมากๆ
 Manservant End: ตามชื่อเลย อายาโตะไปดูดเลือดผู้หญิงคนอื่นเพื่อดับกระหายค่ะ น้องยุยยันค่ะ ทนไม่ได้ ตีหัว วางยา จับขังซะเลย5555 ตอนเล่นนี่ หะ ไรนะ *0* ตามไม่ทันเลยทีเดียว ซีจีไม่มีอ่ะ อยากได้อันนี้อ่ะ แต่ตอนท้ายโดนคารล์ฆ่าอยู่ดีค่ะ
 Vampire End (Good End): อายาโตะไม่เกรียนค่ะ แต่หลับไปเฉยๆแล้วไม่ตื่น เหมือนจำศีลสักอย่าง น้องยุยนางเอกที่ดีดูแลไม่ขาด หนุ่มๆทั้งบ้านก็มาดู + ให้กำลังใจ (ตีกันภาคที่แล้วนี่เรื่องโกหกป่ะ) ผ่านไปนานเหมือนกัน สุดท้ายก็ตื่นค่ะ และหวานกว่าเดิม 120 เปอร์เซนต์ คือหวานมาก ขอแต่งงาน บอกรักด้วย บอกว่าถึงจะแก่ถึงจะตายก็ยังจะรัก นี่อายาโตะเรอะ ไม่น่าเชื่อประทับใจตรงนี้เลยค่ะ หนุ่มๆมีพัฒนาการจริงๆ แล้วบรรดาพี่น้อง แต่งตัวไปงานแต่งกันด้วย คุณพระ ฉันเล่นเกมมิติคู่ขนานแน่ๆ ใครทำเกมเหมือนมาฮะปีที่แล้ว นี่เรื่องเดียวกันรึเปล่าเนี่ย 555 ฉากแต่งงานก็หวานและน่ารักจริงๆนะค่ะ

โคว CV Kimura Ryouhei

ไม่มีรูปอ่ะ ไม่ได้ชอบมาก มาเปิดหาปุป ตายไม่มีรูปเดี่ยว เลยหาซีจีมาเซ่นแทนปูจิ555 โควเป็นตัวละครที่มีมิติเยอะกว่าหลายๆคนในเกมเลยนะค่ะ และเนื้อเรื่องของเขาเองก็น่าสนใจมาก โควเป็นเด็กที่ใช้ชีวิตอย่างลำเค๊ญและปากกัดตีนถีบตั้งแต่เด็ก แต่เพราะหน้าสวย แลพตาก็สวย เลยถูกเอาไปประมูลให้พวกหื่นๆ (เราน่าจะฟังไม่ผิด นะ แต่กดข้ามไปเพราะไม่อยากฟัง เดี่ยวเครียด ผิดท้วงได้นะค่ะ) และได้เจอกับพวกรุกิ ก่อนจะกลายมาเป็นแวมไพร์ เหมือนกับที่บอกไว้ในรูทของรุกินะค่ะ โควได้ตาอีกข้างที่สีไม่เหมือนกันมาและอ่านใจคนได้ค่ะ  ฝันอยากมองเห็นท้องฟ้าที่แท้จริง (ถ้าเราไม่จำมั่วหรือฟังผิด) โควเป็นประเภทไอดอลนะค่ะ มีอีโก้และความมั่นใจสูง (สูงจนน่าหมั่นใส่ฮึ่ย) การตอบแทนบุญคุณให้คารล์มาก่อนความรู้สึกค่ะ เพราะงั้น เกรียนใส่น้องยุยบ่อยเหมือนกัน ในเนื้อเรื่องของโคว คนที่โผล่มาจากบ้านซาคามากิเป็ฯซูบารุค่ะ แต่เพราะเป็นซูบารุ เค้าจะถามความสมัครใจของยุยเองว่าอยากไปอยู่กับบ้านมุคามิจริงรึเปล่า แทบทุกครั้งที่เจอหน้าค่ะ แต่โดนโควขัดซะเรื่อย
 ตอนใกล้จบก็เกรียนแตกเหมือนกันนะรู้สึก เพราะเหมือนไม่ยอมรับน่ะค่ะ กว่าจะรับได้ว่ารักยุย ปล่อยยุยไปไม่ได้ แต่ตัวเองเป็นอดัมไม่ได้เลยต้องคืนยุยให้บ้านซาคามากิ แตสุดท้ายก็ปรับความเข้าใจกันได้ ตรงนี้เราว่าโควน่ารักนะค่ะ น่ารักดี หักลบกับความเกรียนและอีโก้สูงไปได้เยอะ

 Bad End: คือ จบนี้มันแบบว่า เกินไปไหม มันไม่แบดนะ ซึ้งกว่าจบดีอีก ทามม้ายยย คือเรื่องของเรื่อง น้องโคว เค้าก็กัดใช่มั้ย เราจำไม่ได้ว่าเอามีดแทงรึเปล่า แล้วเค้าก็ไม่ยอมหยุด (จะเป็นมันให้ได้ไอ้อดัมไรเนี่ย) แต่ว่ามากเกินไป น้องยุยตายคามือค่ะ ก็เลยได้สติ เอาตายแล้วทำยังไง ขอคารล์ให้ช่วยค่ะ โดยคืนดวงตาที่ได้มาจากคารล์ แต่เพราะไม่พอ โควเลยควักตาอีกข้างที่รักษาไว้อย่างดีตลอดมา ให้อีกข้าง คารล์ถามว่าจะไม่เห็นท้องฟ้าอีกแล้วนะโตวบอกว่าช่างมัน เขาขอยุยคืนพอ (ชวนให้กรี้ด ฆ่าทำไมแต่แรกฟระ) สุดท้ายยุยฟื้น โควตาบอด แล้วก็อยู่ด้วยกันค่ะ ซึ้งไปไหมฟระ
 Manservant End: ลืมค่ะ เดี่ยวไปดูก่อน ขอโทษค่ะ ลืมจริง
 Vampire End (Good End): คล้ายแบบสาม แต่โควไม่ได้ฆ่าค่ะ ก็เลยจบดี แต่โควจะพาน้องยุยหนีค่ะ รุกิที่จับไต๋ได้เลยมาบอกว่าเขาจะช่วย จบดีนะ แต่เราชอบแบกเอนด์ ซึ้งดีนะ

คานาโตะ CV Kaji Yuki

 รูจักกันดีในนามน้องยันของเรานะค่ะ เป็นเรื่องแปลกมากที่เราเกิดชอบรูทของคานาโตะขึ้นมาได้ เพราะเอาตรงๆเราเฉยกับคานาโตะ และส่วนตัวไม่ค่อยถูกโรคกับตัวละครลักษณะนี้แต่ในภาคนี้ น้องคานาโตะได้ใจเราไปเต็มๆในเรื่อง ความยันและการแสดงออกในช่วงหลัง 

 รูทของคานาโตะวนกับประเด็นของคุณแม่เรื่องที่ คอร์เดเลียไม่สนใจลูก (ไรโตะนั่นยกเว้น เราว่าอายาโตะหนักกว่าอีก) คานาโตะชอบร้องเพลงเพราะแม่ของเขาชอบให้เขาร้องให้ฟัง แต่รู้กันอยู่ว่าคอร์เดเลียนั้น มีปัญหาทางด้านผู้ชาย นางให้ความสำคัญกับคารล์มาก แต่คารล์ไม่สนใจ เธอจึงหันไปหาผู้ชายที่เข้ามาเสนอตัว (ถ้าให้พูด คือคิดว่า เธอต้องการความรักแทนส่วนของคารล์ที่ไปรักคริสต้า แม่ของซูบารุ) ดังนั้นพอมีผู้ชาย หรือคารล์มาหา เธอจะทิ้งลูกทันที คานาโตะที่เห็นว่าแม่ไม่สนใจตน แต่พอมีแผลเล็กๆก็จะหันมาถาม แต่ถ้ามีผู้ชายมาก็จะไม่สนใจ น้องยันจึงคิดว่าถ้าแผลใหญ่ขึ้น เจ็บปวดมากกว่านี้ คอร์เดเลียจะสนใจ แต่สุดท้ายก็ไม่ค่ะ 

 คานาโตะเป็นคนเผาร่างไร้หัวใจของคอร์เดเลีย แล้วเอาขี้เถ้าบางส่วนใส่ขวดแล้วยัดใส่ เท๊ดดี้เอาไว้ เพราะฉะนั้นพูดไป คานาโตะเป็นคนที่รักแม่ แต่โดนเมิน จึงลงกับตัวเอง ต่างกับอายาโตะและไรโตะที่จะมีประเด็นที่ดูจะถูกทารุณทางจิตใจรุนแรงยิ่งกว่าในสายตาของเรานะค่ะ ดังนั้น สิ่งที่คานาโตะแสดงออกในรูทบ่อยคือ ยุยต้องมองเขา สนใจเขา ไม่ว่าจะในทางไหน มากกว่ามองคนอื่น ถ้าเมินนิดเดียว อีกเดี่ยวก็จะอาละวาด ในรูทจะคล้ายๆอย่างนั้น 

 ช่วงหลังที่เป็นความกระหายเลือดของอดัมนั่น คานาโตะแสดงอารมณ์ หงุดหงิดที่หาทางออกไม่ได้ออกมาได้ประทับใจเรามาก คาจิคุงพากย์ตรงนี้ดีมาก เรารู้สึกว่า อาการแบบนี้คือคานาโตะ และเป็นความรู้สึกจริงๆ ของเด็กนิสัยแบบนี้ เราชอบอินเนอร์ข้างในมากกว่านิสัยภายนอกของคานาโตะค่ะ

 ศัตรูจากบ้านมุคามิของคานาโตะคืออาซึสะ น้องยันโดะเอ็ม ที่ทำตัวเป็นพระเอกละครสุดๆทั้งคอยช่วยและปกป้องนางเอกจนตัวตาย (เปลี่ยนไปเล่นอาซึสะเลยดีกว่า555) เราสงสารอาซึสะในรูทนี้มาก ถูกกระทำตลอด และจะมีผลกับตอนจบด้วยค่ะ

 อีกอย่างนึง น้องเท๊ดดี้โดนอาซึสะเผาทิ้งระหว่างรูทด้วย (แอบดีใจจะโดนตบมั้ย555)

 Bad End: อันนี้แม่น เพราะน่ากลัว ยุยไปเยี่ยมหลุมศพของอาซึสะทุกวันและทุกครั้งที่มีโอกาส ด้วยความขอบคุณ (ตกลงว่ารักกับคานาโตะไปแล้วในรูทก่อนเข้าตอนจบ) คานาโตะทไม่ได้ เลยผลักยุยตกลงหลุมข้างๆแล้วฝังไว้ทั้งเป็น เพราะเขาคิดว่ายุยชอบอาซึสะมากกว่าเขา
 Manservant End: รูทนี้ ยุยจะทำตุ๊กตาให้ใหม่ แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่เหมือนสักที คานาโตะคิดอยู่นานก็คิดออกว่าไม่เหมือนตรงไหน เขาเลยจับน้องยุยถูกฆ่า เผา แล้วเอาขี้เถ้าใส่ในตุ๊กตาตัวใหม่ที่ยุยทำให้นั้นเอง (เป็นการแสดงความรักอย่างนึงของคานาโตะเพราะเขาจะให้เราอยู่กับเขาตลอดไปนั่นเอง -แต่น่ากลัวเป็นบ้า-)
 Vampire End (Good End): ก็อยู่ด้วยกันค่ะ แต่ยุยจะอยู่แต่ในห้องอย่างเดียวเพราะคานาโตะไม่ยอมให้ออกไป (หวง) ภาพน่ารัก คิดว่าจบดีที่สุดเท่าที่ดีได้ล่ะ

อาซึสะ CV Kishio Daisuke

 น้องยันอีกคนที่ น่ารักสำหรับเรามากกก คือตัวลักษณะคล้ายคานาโตะค่ะ แต่เป็นพวกเสียงเบา ไม่โวยวาย พูดช้าเนิบๆ เนิบจนเกือบจะหลับ ยันค่ะ แต่เอ็ม (นั่นล่ะประเด็น 55555) แต่ไม่เยอะนะค่ะ คือแล้วแต่โอกาสและเวลาที่เหมาะสม แต่นอกนั้นก็จะเงียบๆ นิ่มๆ และ มุขเยอะ บ้านมุคามินี่ฮากว่าซาคามากิเยอะค่ะ ยิ่งเรื่องกินนี่ขำมากๆ เราชอบอาซึสะมากพอสมควร ซึ่งเป็นเรื่องประหลาดค่ะ แต่คงเพราะเรางงๆกับคาแร๊กเตอร์รุกิด้วยแหละ

 ประเด็นของอาซึสะเป็นอะไรที่กระแทกใจเรามาก คำพูดประโยคนึงของอาซึสะที่ทำให้เราร้องไห้เฉยๆเลยค่ะ และสามารถอธิบายทุกอย่างที่อาซึสะทำได้เกือบทั้งหมดคือ

 "เมื่อผมถูกทำร้าย เวลานั้นเป็นเวลาเดียวที่รู้สึกว่ผมได้รับความรักจากคนอื่น"

 คำพูดง่ายๆที่สื่ออะไรออกมาหลายอย่างจนน่าตกใจจริงๆค่ะ ฮ่าๆๆ ร้องไห้ไม่รู้ตัวเลย อาซึสะถูกทำร้ายและซ้อมจนเป็นเรื่องปกติจากทั้งเพื่อน คนที่จับตัวไป และเป็นอย่างเดียวที่ทำให้อาซึสะรู้สึกถึงความรักจริงๆ ขนาดมาอยู่บ้านมุคามิแล้ว พวกรุกิเอง โดยเฉพาะยูมะก็จะถูกอาซึสะขอให้ซ้อมตัวเองบ่อยๆ ซึ่งพวกรุกิก็ปฎิเสธกันนิ่มๆ และนี่อาจจะเป็นอีกอย่างที่ทำให้อาซึสะรู้สึกถึงความรักของพวกเขาได้สักวันก็ดีนะค่ะ เราว่า 

 ตัวยุ่งของรูท ไม่พ้นคานาโตะ แต่โผล่ประปราย อาซึสะไวค่ะ หนีไวมาก และเป็นตัวละครตัวนึงที่ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์เร็วจนน่าตกใจ และเป็นบ้านมุคามิคนเดียวที่ยอมถอยห่างออกไปเมื่อตัวเองเป็นอดัมไม่ได้ เราปลื้มนิสัยเค้ามากๆเลย 

 Bad End: แอบลืมค่ะ ขออภัยยยย

 Manservant End: จบอันนี้ นางเอกหลับยาว แล้วก็ถูกกัดเลือดสาด (ซีจีงามสุดๆ)
 Vampire End (Good End): เป็นจบที่รู้สึกว่า มันเป็นจบดีจริงๆนะ เพราะว่าอาซึสะพายุยหนี รุกิคอยช่วย และเป็นรูทเดียว ที่มีลูกค่ะ มีลูก ตั้งสามคนนะ แถมดูอบอุ่นจนน่าตกใจ เล่นแล้วยิ้มออกมาไม่รู้ตัวเลยค่ะ

ซูบารุ CV Kondo Takashi

 หนุ่มหนึ่งเดียวผู้แสนดีที่สุดในเรื่องนี้ (ใคความคิดเรา -ถึงจะสู้อาซึสะไม่ได้- ขออภัยแม่ยกซูบารุทุกท่าน!!!!) เป็นคนที่มีแต่คนบอกว่า ดูเป็นรูทโอโตเมะที่สุด และยังเหมือนเดิมค่ะ เด็กคนนี้เป็นคนดีจริงๆ ดีมากจนน่ายกย่องค่ะ ยิ่งเรื่องของโควนี่ทำให้รู้ว่าเด็กคนนี้มีความคิดความอ่านที่ใจดีมากจริงๆ

 มีสองประเด็นหลักสำหรับซูบารุค่ะ เรื่องแรกคือเรื่องแม่ แม่ของซูบารุจะสติไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย ถ้าให้พูดตรงๆ จากภาคที่แล้ว คือคริสต้า (แม่ของซูบารุ) ถูกทำให้เป็นภรรยาของคารล์อย่างไม่เต็มใจ เธอก็เลยขอให้ซูบารุฆ่าตนเอง แต่ในภาคนี้ เธอเป็นช่วงแรกค่ะ แล้วก็ว่าซูบารว่าเกิดมาทำไม ตัวซวยประมาณนั้นค่ะ ซูบารุเจ็บค่ะ แต่โทษคารล์ แต่พอนานๆ คริสต้ากลับตาลปัตรเป็นไม่ต่อต้านค่ะ แถมคะแนนเพิ่มกับยกนิ้วให้ตอนเธอตอกเรื่องที่คารล์ชอบเธอกับคอร์เดเลีย (สะใจมวากกก) ซูบารุจึงรู้สึกเหมือนถูกหักหลังและขออยู่คนเดียวดีกว่า เป็นฮิคิโคโมริโดยสมบูรณ์ค่ะ 

 อีกประเด็น คือ คู่แข่งของซูบารุเป็นโคว โควเป็นเด็กปากกัดตีนถีบใช่มั้ยค่ะ ซูบารุฟังแล้วสมเพชที่ตัวเองทั้งๆที่มีทุกอย่าง อยู่ก็สบาย อาหารก็มีกินอิ่ม กลับทำได้แค่ปิดกั้นตัวเงแล้วโทษคนอื่นไปวันๆ ถึงขั้นคิดอยากจะตาย ถ้าเทียบกับโควแล้ว เขาดูเด็กและงี่เง่ามากเลยทีเดียว เป็นจุดที่ทำให้เราปลื้มเด็กคนนี้มากเข้าไปอีกค่ะ สุดยอดมาๆ เด็กจริงๆเขาไม่คิดถึงขนาดนี้นะน้องซูบารุ 5555 

 ช่วงใกล้จบ เป็นคนเดียวที่ท้าสู้กับฝ่ายคู่แข่งอย่างเป็นทางการ (555 สุดยอดดด) ต่อยกันแบบลูกผู้ชาย 

 Bad End: จบนี้ โควที่แพ้มันไม่เลิกค่ะ พายุยไปขัง แล้วก็ คือไม่รู้ทำไรมั่งอ่ะ แต่ยุยโทรมเลยค่ะ น่าจะถึงขั้นนั้น (--) มั้งค่ะนะ แล้วก็สำนึก ปล่อยยุยกลับบ้าน ยุยที่กลับมาบ้าน เจอซูบารุที่เป็นห่วงสุดๆ เรื่องเหมือนกับจะเข้าร่องเข้ารอย แต่ซูบารุกลายเป็นคนที่ห่วงและหวงเกินลิมิตไปเลย และบอกกับยุยค่ะว่า เขาทนไม่ได้ เขาเชื่อใครไม่ได้ เขาเชื่อใจยุยไม่ได้ว่าจะไม่หายไปอีก เขาทั้งหวงห่วงหงุดหงิดและแค้น ยุยที่รู้ว่าซูบารุรับไม่ได้ ก็เลยเอามีดที่ซูบารุให้ไว้ฆ่าตัวตายค่ะ ซูบารุช๊อกค่ะ เข้าไม่ได้จะให้ยุยทำแบบนั้น แล้วก็บ้าไปเลย
 Manservant End: คล้ายอันแรกค่ะ แต่ซูบารุที่ไปช่วยทนไม่ได้ตั้งกะตรงนั้น (นี่คือแค่แค้นโควอย่างเดียวค่ะ) โควไม่สำนึกด้วย ซูบารุก็เลยย้อนกลับมา ฆ่าทั้งโควทั้งยุยค่ะ ก่อนจะฆ่าตัวตายตามไปด้วย (ตายมันกี่รูทแล้วเนี่ย เกมนี้มืดมนเจงๆ)
 Vampire End (Good End): ก็จบดีค่ะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซูบารุไปหาแม่กับยุยแล้วก็ปรับความเข้าใจ คริสตาขอโทษซูบารุสำหรับเรื่องที่ผ่านมา แล้วก็ซูบารุขอยุยแต่งงานจ้า

ยูมะ CV Susuki Tatsuhisa

 เป็นคนที่คาดไม่ถึงที่สุดในเกมนี้เลยค่ะ ยูมะคือ เอ็ดการ์ที่ถูกเรย์จิเผาหมู่บ้านในเนื้อเรื่องของชูนั่นเองค่ะ!!!!! โหว จะรู้มั้ยเนี่ย ไม่ได้มีอะไรใบ้มาก่อนซักกะติ้ด และยูมะเป็นคนที่ ใจดีมากกกกก นิสัยดีมากกกก ติดอยู่เรื่องสองเรื่องที่เล่นแล้วแอบกรี้ดนิดๆเท่านั้นเอง5555 
 ประเด็นของยูมะมีไม่กี่เรื่องค่ะ เรื่องคนรวยค่ะ ยูมะเกลียดคนรวยมาก เพราะเป็นคนที่ไม่เคยต้องพยายามทำอะไรเลย ยูมะเป็นอีกคนที่ชีวิตปากกัดตีนถีบเหมือนกัน และต้องทำทุกอย่างเพื่อเอาชีวิตรอดแม้แต่ขโมยของกิน ในกลุ่มของยูมะก่อนถูกจับก็จะคอยขโมยของเพื่อความอยู่รอด และอีกเรื่อง คือความฝันของหัวหน้ากลุ่มของยูที่ต้องการจะเปลี่ยนโลกนี้ให้ทุกคนอยู่ได้อย่างมีความสุข และยูมะต้องการจะสานต่อความฝันของทุกคนต่อไปเพราะเหลือรอดมาคนเดียวค่ะ
 แน่นอน เนื้อเรื่องของยูมะต้องพัวพันกับชูอย่างเลี่ยงไม่ได้เลยค่ะ แต่รู้กันอยู่กับนิสัยน้องชู กว่าจะโผล่ในเรื่องยูมะ รอแล้วรอเล่ากว่าจะโผล่มานะค่ะเนี่ย แน่นอน ยูมะเกลียดชูตั้งกะเห้นหน้าครั้งแรกเพราะเป็นลูกคนรวยและนิสัยเอื่อยเฉื่อยของชูค่ะ (น้องชูชั้นทำไรผิดว้า มีแต่คนเกลียดอร้ายยยย) และออกจะโกรธง่ายมากๆถ้ายุยพูดอะไรเกี่ยวกับชู ยุยพูดถึงชูในทางที่ดีจนยูมะโมโห เพราะงั้นจากใจดีก็ร้ายเอาเรื่องเหมือนกันค่ะ ที่สำคัญ ยูมะประกาศแต่แรกว่าเราเป็นของเล่นของเขาอยู่แล้วซะด้วย เล่นไปบางทีก็ โอ้ย เริ่มรมณ์เสียแล้วนะก็มีนะค่ะ เกรียนอีก (เราชอบชูไง ถึงเป็นแบบนี้5555) 
 แต่ยูมะ ปลูกผัก ด้วยนะค่ะ คือ ขัดกะบุคลิกมาก ติดน้ำตาล อีก กินจุเข้าไปอีกอย่าง เรื่องของเรื่อง ปฎิบัติกะผักกะของกินดีกว่านางเอกอีกบางที แต่ถ้าบทสุภาพบุรุษ บ้านมุคามิมีมากกว่าอยู่แล้ว 555 และยูมะ สุภาพบุรุษกับผู้หญิงที่สุดค่ะ คือเป็นของเล่น แต่ยุยก็เป็นผู้หญิง บอบบาง เปราะบางเหมือนกัน ถึงจะแกล้งเล่นบ่อยก็ตามที 
 ถ้ามีชู ก็จะตามมาด้วยเรย์จิ (ตามมาทำม้ายยยย) มาหลอกหลอนอีกแล้วค่ะ ช่วงหลังยูมะที่ไม่มีความทรงจำจะเริ่มตามหาความทรงจำของตัวเอง และจำชูได้ลางๆค่ะ ก็เลยมาเค้นเอากับชู และน้องเรย์จิก็เข้ามาอีกแล้ววว  และยูมะก็รู้ตัวว่าเป็นอดัมไม่ได้ เกรียนหน่อยๆแล้วก็ปรับความเข้าใจกันไปกับยุยค่ะ ส่วนเรื่องอดีตยูมะบอกช่างมัน เขาไม่รู้แล้วก็ได้

 Bad End: จบนี้มัน แอร้ยยยย ยูมะฝันแล้วก็เจอกับหัวหน้าของเขาที่ต่อว่าว่ายูมะล้มเลิกความฝันแล้ว ยูมะที่ตั้งใจจะเป็นอดัมให้ได้อีกครั้งเลยเกาะยุยไม่ห่าง พอยุยเจอกับชูก็หาเรื่องน้องชูกระทืบด้วย (จะตบยูมะ) น้องยุยก็เลยเข้าไปช่วย ถูกกระทืบด้วยค่ะ (กรี้ดดดด ลบคะแนนน) แล้วก็กลับบ้าน ยูมะบ่นว่าเหนื่อยที่จะซ้อมและทำร้ายคนอื่น จู่ๆก็ไฟไหม้ ยูมะบอกเขาฝันบ่อยแล้ว เขาไม่กลัวแล้ว แล้วก็หลับต่อไปค่ะ (รู้ใช่มั้ยค่ะ ว่าใครทำ อร้ายยย เรย์จิค่ะ น้องเรย์จิทำอีกแล้ววว)
 Manservant End: อันนี้ เหมือนกันที่ความฝัน แต่ทุกคนบอกให้ยูมะทำตามความฝันของตัวเองแทนค่ะ แต่ทีนี้ น้องยูมะตื่นมาก็ยังไม่ยอมค่ะ ก็เลยพยายามทำให้ยุยยอมรับเขาเป็นอดัม สุดท้ายยุยกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราค่ะ ส่วนเรื่องอดัม ฟังไม่ค่อยเข้าใจอ่ะค่ะ ใครเข้าใจอธิบายที
 Vampire End (Good End): เหมือนฝันที่สอง และยูมะยอมรับความจริงแต่เขาจะไม่ยอมแพ้เหมือนกัน เขาจะทำให้คารล์ยอมรับเรื่องของเขากับยุยให้ได้ และขอยุยแต่งงานในวันที่ดอกกุหลาบตัวแทนของเพื่อนเก่าที่ขโมยของเอาตัวรอดมาด้วยกันบาน คารล์มาทำพิธีให้และบอกรุกิว่าเขายอมรับความรักของยูมะกับยุยแล้ว

ไรโตะ CV Hirakawa Daisuke

เป็นอะไรที่สุดยอด ไม่คิดว่าจะชอบในภาคนี้ได้นะค่ะ ถ้าเทียบกับภาคที่แล้ว มิติไรโตะเพิ่มขึ้นเยอะจนน่าตกใจเลยล่ะค่ะ และฮิราคาวะซังก็ยังเก่งสุดยอดเหมือนเดิมจริงๆ
 ประเด็นของไรโตะมีเรื่องของแม่ค่ะ แฝดสามเป็นคอร์เดเลียหมด แต่ไม่ได้เพ่งไปมากเท่าภาคที่แล้ว จะเน้นไปที่การพัฒนาความคิดของไรโตะค่ะ ว่านิสัยของไรโตะเป็นอย่างปัจจุบันได้ยังไง ประโยคที่เราฟังแล้วรู้สึกประทับใจกับไรโตะคือ
 "คำว่ารัก ก็เป็นเหมือนกับคำว่า สวัสดี ลาก่อน เท่านั่นแหละ"
 ไรโตะตีค่าคำว่ารักเป็นแค่คำพูดทั่วไป ไม่มีความหมายอะไรเพราะแม่ของเขา ในเรื่องไรโตะล่อลวงสาวเมดชื่อฮิลด้าคนนึงแล้วทิ้งอย่างเลือดเย็น เหมือนกับนิยามของคำนี้ค่ะ เป็นเหมือนกับพื้นฐานนิสัยของไรโตะเลยนะค่ะ เราฟังแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมไรโตะถึงมีนิสัยที่สุดขั้วขนาดนี้ 
 ไรโตะถือว่าน่ากลัวนะค่ะ ด้วยนิสัยทั้งข้างนอกและข้างใน แข็งกว่าอายาโตะ และร้ายมากค่ะ แต่กับไรโตะ อายาโตะก็คอยเตือนสติบ้างในบางครั้ง และอย่าลืมค่ะไรโตะ เป็นคนที่ฆ่าคอร์เดเลียจริงๆหลังอายาโตะ และถามเหมือนกับอายาโตะด้วยค่ะ ไรโตะทั้งร้าย ทั้งน่ากลัว แต่ก็น่าเศร้าจริงๆนะค่ะ
 คู่แข่งไรโตะเป็นโควค่ะ แต่สู้ไม่ได้นะ รู้สึกจะมวยคนละชั้น โควก็เลยท้อถอยกันเลยทีเดียว โควไม่ค่อยมีบทในรูทค่ะ มาให้คำแนะนำ
 ในรูทของไรโตะ ไรโตะก็จะคอยดูดเลือดเป็นเรื่องปกติ 555 แต่ก็จะเพิ่มความหงุดหงิดและร้ายขึ้นตามลำดับความรั้น ไม่ยอมรับว่ารักยุย และพอมาถึงช่วงกระหายเลือดยุย ไรโตะมาแปลกค่ะ พอรู้ตัวว่าตัวเองอาจจะดูดเลือดยุยจนยุยตาย ก็เลยตีตัวออกห่างแบบอาละวาด แล้วไปขอยาเรย์จิด้วยค่ะ เพื่อให้ตัวเองสงบ ถ้าไม่มีก็ขอให้หลับไปชั่วชีวิต ยุยที่น้อยใจและรู้ว่าไรโตะลำบากและทรมาน เลยเอายากรอกปากตัวเองแทน ไรโตะช๊อกไปเลยค่ะ สติแตกไปเลย เรย์จิก็สำทับว่าดีแล้วนี่
 ไรโตะก็เฝ้ายุยที่เหมือนจะตายไปเลยค่ะ พร่ำว่าจะไม่ตื่นมาอีกแล้วเหรอ จะไม่มายั่วเขาอีกแล้วเหรอ แล้วก็ร้องไห้ออกมาค่ะ ซึ้งนะค่ะ จริงพูดเยอะกว่านี้นะ ใส่อารมณ์ดีมาก ซึ้งมากๆค่ะ แนะนำให้ลองเล่น ฉากนี้ประทับใจเรามาก
 ยุยก็เจอกับคารล์ในฝัน คุยกันนิดๆ แล้วคารล์ก็ถามว่าอยากกลับไปมั้ย แล้วยุยก็ได้กลับมาค่ะ
 ไรโตะเป็นคนเดียวที่มีฉากบนเตียงด้วยนะ ว้าวววว

  Bad End: อืม จบนี้ คือไรโตะพายุยลงไปคุกไต้ดิน บอกยุยว่าถ้ารักเขาจริงฆ่าเขาที ยุยไม่ยอมฆ่า ไรโตะจึงบอกว่ายุยไม่ได้รักเขาจริง แล้วก็ฆ่ายุยค่ะ
 Manservant End: จบนี้ ไรโตะหึงค่ะ เพราะอะไรนี่น่าจะเป็นเพราะเราคุยกับโคว เขาก็เลยลากเราไปห้องทรมาน และจะขังเอาไว้ 5555 จบนี้ไรโตะหน้าตาโรคจิตจริงค่ะ
 Vampire End (Good End): จบนี้ ไรโตะพายุยไป เดทททท แบบมนุษย์ปกติ บอกได้แค่ น่ารักค่ะ น่ารักมาก มีถ่ายสติ้กเกอร์ด้วยนะ

 เรย์จิ CV Koishi Katsuyuki

 อันนี้ ไม่น่าเชื่อจริงๆค่ะว่าเราจะชอบเค้าได้ สังเกตดูมีช่อง ด่าหลากหลายรูทมาก ภาคนี้คนเขียนบทลำเอียงมาทางเรย์จิมากมายอ่ะค่ะ ทำไมล่ะ คาดว่าเรียกคะแนนคืนตีตื้นได้มากพอเลยล่ะค่ะ และเป็นรูทที่เราชอบมากที่สุดในเกมแล้วนะ (ชูนั่นพิศวาสส่วนตัว เหนืออันดับหนึ่ง 55555)
 ประเด็นเดิมกับภาคที่แล้ว เรื่องแม่ค่ะ แม่ไม่สนใจแต่สนใจชูใช่มั้ยค่ะ แล้วก็เลยอิจฉาชู แต่ในรูทจะแสดงออกว่า เบียทริซรักเรย์จินะค่ะ ทั้งรักและห่วง แต่เรย์จิมองไม่เห็นซะแล้วค่ะ ชูเองก็รู้ว่าเรย์จิอิจฉา เพราะเป็นพี่ชายเลยได้แต่มองค่ะ และไม่พูดไม่ทำอะไรทั้งสิ้น คิดว่าเหตุผลนี้ล่ะค่ะที่ทำให้ชูมีนิสัยเรื่อยเฉื่อย เพราะเขาไม่อยากทำร้ายน้องชายไปมากกว่านี้ เบียทริซก็เลิกพูดเรื่องช่วยพี่เหมือนกัน เพียงแต่เรย์จิไม่มองแล้วค่ะ เรย์จิมองแค่ว่าเขาจะต้องเป็นที่หนึ่ง ความทะเยอทะยานของเรย์จิบังตาไปแล้วค่ะ อีกอย่างเรย์จิหมกมุ่นกับพ่อของตัวเองมากค่ะ เป็นคนเดียวในพี่น้องที่ไล่ตามเงาของพ่อล่ะมั้งค่ะเรื่องนี้
 เรย์จิที่ต้องการเป็นใหญ่จึงย้ายไปร่วมมือกับหนุ่มๆบ้านมุคามิเพื่อหาทางล้มอำนาจคารล์ ย้ายบ้านด้วย และ เอายุยไปด้วยย ในเรื่องก็จะเป็นเรย์จิที่ยังคงเป็นตัวเองในบ้านคนอื่น โดนรุกิว่าจนจ๋อยเบย 5555 และจับสังเกตยูมะอยู่บ้าง เพราะติดใจเหมือนเคยเจอ (แหงดิ555)
 ขอกล่าวถึงช่วงหลังละกันค่ะ หลายเรื่องประดังมาหาเรย์จิ ความกระหายของเรย์จิดันแสดงด้านสุภาพบุรุษของเรย์จิออกมาเต็มที่เลยทีเดียว ถึงขนาดไปนอนนอกห้องแทนนางเอกกันเลยทีเดียว สุดยอดดมาก 
 ช่วงพีคช่วงสุดท้ายคือเรย์จิจำยูมะได้แล้วว่าคือเอ็ดการ์ค่ะ ก็เลยจะใช้เอ็ดการ์ไปต่อรองกับชูค่ะ จับไปลเย วางยาด้วย ชูที่ถูกลากมาก็งงๆ พอเรย์จิอธิบายแล้วก็จะฆ่าเอ็ดการ์เพื่อทำร้ายจิตใจชู ชูที่รู้ว่าหยุดเรย์จิไม่ทันเลยคว้ายุยเข้ามาขู่ฆ่าแทนค่ะ บลัฟกันไปกันมา ชูก็เลยบอกว่าเขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้มาตลอดกับเรื่องเรย์จิ เขาไม่อยากให้เรย์จิรู้สึกไม่ดี และทรมานมากกว่านี้  เรย์จิบอกว่ามาพูดอะไรเอาป่านนี้ (แก้ไม่ทันแล้ว ทำไปแล้วอ่ะ555) ชูบอกว่า เขาเป็นพี่เรย์จินะ เขารู้ว่าเรย์จิคิดยังไง เรย์จิเป็นน้องชายของเขา (คือแบบ นี่พี่น้องงง ว้าววว ชูชั้นแมน) เรย์จิบอกว่าเขาหันหลังกลับไม่ทันแล้ว ชูก็เลยบอกว่าไม่ทันแล้วเหรอ ก่อนที่ทั้งสองคนจะลงมีดพร้อมกัน
 เรย์จิมากันยุยค่ะ ชูช็อก (แต่ที่เราเห็น เรย์จิเอามีดปักตัวเองนี่นา งงกะสปอยคนอื่นเหมือนกัน เอาเป็นว่าเรย์จิปักตัวเอง) ชูถามทำไมทำแบบนี้ เรย์จิบอกขำๆว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกัน 
 ทั้งสองคนพูดกันอีกไม่กี่คำก็เหมือนกับทุกอย่างเคลียร์กันได้ง่ายๆเลยค่ะ แล้วเรย์จิที่กำลังจะตายก็ร่ำลากับยุยได้ซึ้งมาก (ร้องไห้ไปและ) ที่สำคัญ บอกว่ารักเต็มคำเลยค่ะ ซึ้งจนร้องไห้จริงๆค่ะ

 Bad End: เป็นจบที่จะไม่เล่นซ้ำ เรย์จิฟิ้นขึ้นมาค่ะ แต่เกรียนค่ะ ยังต้องได้อำนาจอยู่ ฆ่าพี่น้องทุกคนเลย แล้วก็ฆ่ายุยเพื่อเอาเลือดด้วย สุดท้ายเลยโดนคารล์ฆ่าค่ะ
 Manservant End: อันนี้เราชอบค่ะเรื่องจริงมาก ยูมะฟื้นขึ้นมาแล้วจำทุกอย่างเรื่องที่ตัวเองเป็นเอ๊ดการ์ได้ค่ะ ที่สำคัญที่สุดคือ จำได้ว่าเรย์จิเป็นคนเผาบ้านตัวเอง เรย์จิก็ฟื้นพอดี ยุยที่เพิ่งกลับมาก็กำลังดีใจ แต่ยูมะเล่นเรย์จิแล้วค่ะ แต่จะไม่ทำร้ายเรย์จิจนตาย ยูมะบอกจะทำให้เรย์จิเจ็บปวดที่สุดแทน เลยฆ่ายุยค่ะ เสียงเรย์จิเจ็บปวดมากตอนนี้ เรียกสุดเสียงทั้งๆที่ยังฉุดไม่ให้ล้มอยู่เลยค่ะ
 Vampire End (Good End): อันนี้ชอบมากๆค่ะ ชอบจริงๆนะ ชอบมากๆ จบนี้คือเรย์จิฟิ้น ส่วนยูมะกลับบ้านมุคามิไปแล้ว กลับมาหวานกับยุยค่ะ บอกรักหวานมาก และในที่สุด ดีกับชูแล้ววววว โอ้ย รอมาตั้งแต่ภาคแรก โอยยย มันดูแล้วมีความสุขขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย คือชูยังโดนบ่นเหมือนเดิมค่ะ แต่เป็นเพราะเป็นห่วงมากกว่า ชูก็บ่นเนือยๆเหมือนกัน แต่รักกันลึกๆแล้วพี่น้องคู่นี้ ส่วนฉากที่เหมือนงานแต่งที่บอกรักกันอย่างหวานมดขึ้น มีถามหาชูด้วยว่าหายไปไหน เวลาสำคัญนะเนี่ย โอยยย ดีใจมากกับจบนี้ค่ะ เป็นจบเดียวที่เรย์จิกลับมาเป็นพี่น้องกับชูจริงๆเลยค่ะ

                           

คนสุดท้าย หนุ่มน้อยที่เรารักมากๆ 

ชู CV Toriumi Kousuke

 สุดที่รักตั้งแต่ภาคแรกและปัจจุบันก็ยังคงรักอยู่ ชอบค่ะ ชอบมากๆ และลำเอียงให้อย่างไม่ต้องหลบกันเลยทีเดียว เรามีความสุขเวลาเห็นชูในทุกรูทเลยค่ะ (เกจความรักหลง ขั้นแม็กซ์) และเป็นรูทเดียวที่ไม่สคิปเลยค่ะ หลงขนาดไหนล่ะนั่น 
 ประเด็นของชูจะเด่นไปทางเรื่องเอ็ดการ์มากกว่าทางบ้าน ถ้าเรื่องของทางบ้าน ชูค่อนข้างขี้เหงานะค่ะ และชูเหมือนจะรับรู้ว่าแม่ไม่รักเขา แม่ของเขาแค่อยากให้เขารับผิดชอบหน้าที่ของลูกคนโตเท่านั้น
แต่เขารู้ว่าแม่เขารักเรย์จินะ แล้วชูเองก็อดทนเพื่อเรย์จิ เรย์จิจะทำอะไรกับเขา ชูไม่เคยพูดหรือตอบโต้ ทำเฉยๆ ขนาดตอนชูชวนเอ็ดการ์มาแล้วเจอเรย์จิทำตัวไม่ดีใส่ ชูทำแค่เสียงดังใส่แล้วก็จบกันไป โทษแค่ว่าทุกอย่างเป็นความผิดของเขาคนเดียว (แอร้ยยย พ่อแสนดีของฉัน) และทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเอ็ดการืทั้งหมดจนถึงเรื่องที่เรย์จิเผาหมู่บ้านเอ็ดการ์ ชูไม่เคยโทษเรย์จิทั้งๆที่รู้ทุกอย่าง ถึงแม้ตอนที่ควรจะพูดที่สุด ชูก็ไม่พูดค่ะ เขาแค่บอกว่า เขาเป็นพื่ของเรย์จิเท่านั้นเอง 
 ชูอยากมีเพื่อนมาตลอด เพราะฉะนั้นตอนเจอเอ็ดการ์พ่อคุณดีใจน่าดู เอ็ดการ์เองก็เริ่มเห็นใจสถานภาพของชูพอสมควรเมื่อไปเห็นความเป็นอยู่ที่น่าอึดอัดของชู ไม่เหมือนกับชีวิตสบายๆแบบคนธรรมดาที่เขาเป็น สองคนนี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมากนะค่ะ ถ้าเรย์จิไม่ทำอะไร มิตรภาพครั้งนี้อาจจะทำให้เนื้อเรื่องเปลี่ยนไปเลยก็ได้
 เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ ชูยังคงนิสัยเดิมที่ขี้เกียจจนหลับ ไม่ลุก ไม่ทำ เหมือนเดิม เพราะงั้นน้องยุยก็จะต้องถอดเองบ้าง กดชูบ้าง นู่นบ้างนี่บ้างตามคำพูดของชู และในภาคนี้ ชูใจดีขึ้นนะค่ะ ให้สอนการบ้านก็สอนให้เพราะทนมองไม่ไหว สอนไวโอลินให้ก็มี อะไรอ่ะ หวานอ่ะ แอบหวาน สรุปชูเก่งค่ะ เก่งเกือบทุกอย่างเลยนะเนี่ย ส่วนใหญ่ยุยจะถูกแกล้งนิ่มๆตามแบบของชูค่ะ เล่นแล้วจั๊กจี้หัวใจดีจังเลย
 รูทนี้ ยูมะก็จะโผล่มาบ่อยกว่าชูที่ไปโผล่ในรูทยูมะ ชูจะแสดงความเป็นห่วงออกมาตอนที่จำเป็น แล้วก็ตอนที่ไม่มีคนอยู่เท่านั้น ยกเว้นเรื่องเกี่ยวกับไฟ ชูยังคงกลัวไฟอยู่นะค่ะ เรียกให้นางเอกวิ่งมาหากันแบบลืมนึกเลยทีเดียว ยูมะถึงขนาดออกปากกับยุยว่า ชูก็ดูเป็นคนดีที่สุดในบ้านซาคามากิแล้วล่ะมั้ง จากความรู้สึกของเขา ยูมะจะรู้สึกว่าเคยเห็นชูเร็วกว่ารูทตัวเองค่ะ แล้วก็มาเค้นถามเอากับชู ชูเลยถามว่าถ้ารู้แล้วไม่มีความสุขจะรู้ไปทำไม ยูมะบอกว่าเขาแค่อยากรู้ แต่ชูเมื่อแน่ใจว่ายูมะคือเอ็ดการ์ก็ไม่ยอมบอกอยู่นานค่ะ โดนซ้อมก็ไม่ยอมบอก ยอมอยู่นิ่งๆอีกต่างหาก จนกระทั่งเป็นช่วงกระหายเลือดของอดัม ชูที่ย่ำแย่ก็เลยตัดสินใจพูดทั้งหมด ยกเว้นเรื่องที่เผาหมู่บ้าน ชูบอกว่าเขาเป็นคนเผาเอง เพราะมันขัดตาอะไรประมาณนั้น และเขาเป็นคนรู้จักกับเอ็ดการ์แทนที่จะเป็นเพื่อนสนิท แล้วก็บอกว่าซ้อม ต่อยได้ตามสบาย พอชูไป ยูมะงงเลยทีเดียว
 ยุยรู้สึกว่า ชูไม่ใช่คนแบบนั้น ยังไงชูก็ไม่ทำแบบนั้น แล้วก็กล่อมยูมะนิดๆ พอไปตามหา พูดว่าเธอไม่เชื่อว่าชูเป็นคนอย่างนั้น แล้วก็กอดชู ชูก็บอกว่าถึงเขาไม่ใช่คนจุดไฟ แต่ทุกอย่างก็มาจากเขาอยู่ดี เขานี่แหละที่เป็นคนผิดทุกอย่าง เขาสับสนไปหมดแล้วเหมือนกัน (กอดกันกลางสายฝน งามและซึ้งแบบเรียบๆเลยค่ะ
 ยูมะก็โอเคค่ะ เขาบอกว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นยังไงก็ช่างมัน ไม่เป็นไร เขาไม่อยากรู้หรอก แต่เขาคิดว่าชูไม่น่าทำแบบนั้น ยุยเองก็พูดแบบนั้นกับยูมะเหมือนกัน หลังจากนั้น ยุยก็น้อยใจชูค่ะ เพราะชูไม่อยากทำร้ายยุยเลยทำทีไล่เพราะยุยเป็นเหยื่อที่ไม่จำเป็น ยูมะก็เลยขอไป ชูก็ให้ (กัดเค้าให้ตายเลยดีกว่า เค้าไม่ปายยยย) ยูมะก็พากลับค่ะ แต่ที่พากลับมา เพราะจะลองใจให้ชูมารับค่ะ นานๆเข้ายุยก็ไม่เลือกเขา ชูก็ไมา แผนขั้นสุดท้าย เผาบ้านดีกว่า ตายมันทั้งคู่ ซะยังงั้น
 ชูที่ยังคงหงุดหงิดงุ่นง่านไม่เลิก ก็ได้คุยกับเรย์จิที่ถามเรื่องไฟไหม้ ชูบอกว่าเขาเป็นพี่ แค่นั้นก็พอ หลังจากนั้น เป็นเรย์จิค่ะ ที่มาเตือนชูเรื่องยุยกำลังจะหายไป คนสำคัญของชูจะหายไปอีกครั้ง ชูออกไปตามแล้วก็ไปช่วยค่ะ ทันพอดี ยูมะบอกว่าเขารอตั้งนาน ช้าจริงๆ แต่ก็ถูกแยกกับยูมะค่ะ โดยไม่รู้ว่ายูมะรอดรึเปล่าด้วย

ต่อไปก็เลือกจบค่ะ 

Bad End: จบนี้ เป็นจบที่ชูยังคงตามหาเอ็ดการ์ หรือยูมะที่หายไปอยู่ จนยุยรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง ยุยเลยตีหัว ลากเข้าถ้ำ ขังชูเสียเลย เราอยากได้ซีจีของจบนี้อ่าาาา
 Manservant End: จบนี้ น้องเรย์จิเกรียนนนนนนนนน งือๆๆ เรย์จิจับยูมะมา ลากชูกับยุยมา (ถูกเตือนด้วยนะ แต่ยุยหนีไม่ทัน) แล้วขังไว้ ยูมะกับชูกระหายทั้งคู่ค่ะ น่าจะโดนวางยา แต่ยูมะอยู่ใกล้ยุย เลยกัดคอยุยไปเลยโดยมีชูร้องห้ามด้วยน้ำเสียงใจสลายกันเลยทีเดียว และเราว่าเดี่ยวยุยคงจะตายน่ะค่ะ ท้ายสุด
 Vampire End (Good End): จบนี้ ไม่ค่อยต่างกับจบดีของภาคที่แล้วค่ะ แต่ก็ชอบบบอยู่ดี เรย์จิเตือนชูเรื่องกลิ่นกับเลือดของยุยค่ะ ชูเลยพายุยหนีไปอยู่กันสองคน สารภาพรักและจูบท่ามกลางท้องฟ้าและดาวตกกันเลยทีเดียว อาจจะเป็นอีกรูทที่เรย์จิสำนึกนิดๆนะค่ะ

สิ่งที่ประทับใจที่สุดในเกมนี้คือ ทุกอย่างที่เป็นพวกเขาค่ะ ทั้งความบิดเบี้ยว และไม่สมบูรณ์ของทุกคน ทำให้เราหลงรักและสนุกจนไม่ยอมทำอย่างอื่นเลยจริงๆ 

ไม่เหมาะกับคนหัวใจอ่อนแอและชอบอะไรหวานๆนิ่มๆนะค่ะ เกมนี้

 เม้นกันได้นะค่ะ
 ยาวมากเลย รีวิวนี้5555